RAZEM_2

STRONA GŁÓWNA

BIULETYNY "RAZEM"

BIULETYN "RAZEM" nr 2

SPIS TREŚCI

HOMILIA BISKUPA ANDRZEJA SUSKIEGO
podczas I Zjazdu Akcji Katolickiej Diecezji Toruńskiej
HOMILIA BISKUPA PIOTRA JARECKIEGO
podczas uroczystości Chrystusa Króla w kościele Krzyża Świetęgo w Warszawie
AKCJA KATOLICKA JAKO ORGANIZACJA
PROPOZYCJE PROGRAMOWO-ORGANIZACYJNE
dla Oddziałów Parafialnych Akcji Katolickiej
DOKUMENTACJA

HOMILIA BISKUPA ANDRZEJA SUSKIEGO
podczas I Zjazdu Akcji Katolickiej Diecezji Toruńskiej

Bracia Kapłani, Siostry i Bracia w Chrystusie Panu!

Jeszcze raz przywołajmy na pamięć słowa Jezusowe z Księgi Objawienia: "Oto dwaj moi świadkowie. Oni są dwoma drzewami oliwnymi i dwoma świecznikami, co stoją przed Panem na ziemi". Aby zrozumieć obraz dwóch lamp i dwóch drzew oliwnych, trzeba sięgnąć do tradycji Starego Testamentu. W takim symbolu prorok Zachariasz przedstawia nowy Lud Boży. Będą go tworzyć razem kapłani i świeccy. Dwie lampy, dwa drzewa oliwne. Wspólnie poniosą światło wiary w jedynego i prawdziwego Boga. Wspólnie też zasilą jej płomień oliwą, czyli owocami swojego życia.
"Wy jesteście światłem tego świata" - mówi Jezus do swoich uczniów. A wstępując do nieba zostawia nam po wsze czasy ważne zadanie: będziecie moimi świadkami aż po krańce ziemi.
Bracia i Siostry, jesteśmy chrześcijanami, to znaczy Chrystusowymi Ludźmi. Uobecniamy w świecie naszego Pana i Zbawiciela. Uczestniczymy w Jego zbawczej misji. On w nas przegrywa albo wygrywa. Wygrywa zaś wtedy, gdy w naszych czasach i w naszych miejscach podejmujemy tę samą sprawę, jaką On rozpoczął blisko 2000 lat temu na palestyńskiej ziemi. Nie zakończyła się na Golgocie. Na krzyżu została w pełni potwierdzona. Tam bowiem Syn Boży pokonał grzech i śmierć, a na życie i nieśmiertelność w swoim Zmartwychwstaniu rzucił światło przez Ewangelię.

Z Chrystusem i Ewangelią trzeba więc iść do Świata. Idźcie i nauczajcie - mówi Pan. A to oznacza: przymnażajcie mi nowych uczniów. Nie wolno wam trwać bezczynnie. Przypomina o tym Ojciec Święty Jan Paweł II na kartach adhortacji o życiu i posłannictwie wiernych świeckich: "Nowe sytuacje - uczy Papież - zarówno w Kościele jak i w życiu społecznym, ekonomicznym, politycznym i kulturalnym, domagają się dzisiaj ze szczególną siłą zaangażowania świeckich. Bierność, która zawsze była postawą nie do przyjęcia, dzisiaj jeszcze bardziej staje się winą. Nikomu nie godzi się trwać w bezczynności".

"Oto dwaj świadkowie". Chrystus Pan powierza swoje posłannictwo całemu Kościołowi, kapłanom i wiernym świeckim. Do wszystkich kieruje swoje wezwanie: "idźcie do winnicy mojej", każe nam razem pracować dla Królestwa Bożego. Oczekuje naszej aktywności. Każdy ma swoje zadanie do spełnienia, wedle własnego powołania i daru łaski. Powie Apostoł Paweł: "różne są dary łaski, lecz ten sam Duch, różne są rodzaje posługiwania, ale jeden Pan i różne są działania, ale ten sam Bóg, sprawca wszystkiego we wszystkim". Razem stanowimy Kościół: "Wszyscyśmy bowiem w jednym Duchu zostali ochrzczeni, aby stanowić jedno ciało". Tworząc zaś jedno ciało Chrystusowe, służymy jednej sprawie.

To wspólne bycie w Kościele, pasterzy i świeckich, działanie razem w imię Ewangelii, w mocy Ducha Świętego, w jedności wiary, 'aby świat uwierzył, zwie się Ewangelizacją, czyli akcją. I tej konkretnej formie działania wspólnego, pasterzy i świeckich, w konkretnej sytuacji społeczno - kulturowej, została nadana nazwa Akcji Katolickiej. Słowo "katolicka" oznacza: powszechna, otwarta dla wszystkich. Jest obecna w całym Kościele i służy wspólnemu dobru. Nie da się wcisnąć w wąskie ramy elit i partykularyzmów. Nie jest też na usługach jakiejś grupy. Idzie szerokim łukiem Ewangelii, jest jak zaczyn, który fermentuje całe ciasto. Akcja Katolicka rozwinęła się już w Kościele powszechnym i przyniosła mu wiele dobra. Powołana również w Polsce przed wojną, była żywa i owocna. Dlatego, jak przypomniał Ojciec Święty biskupom polskim podczas wizyty do Grobów Apostolskich: "Trzeba więc, aby Akcja Katolicka na nowo odżyła. Bez niej bowiem infrastruktura zrzeszeń katolickich byłaby niepełna".
Akcja Katolicka jest niezbędna Kościołowi w jego misji ewangelizacyjnej. Według nauczania Soboru Watykańskiego II stanowi ważne powołanie i urząd kościelny. Czas nowej ewangelizacji, która staje przed Kościołem jako naczelne zadanie duszpasterskie, największe i najbardziej porywające wyzwanie, jest zarazem czasem wzmożonej Akcji Katolickiej.

Również aktualna sytuacja w naszej Ojczyźnie, która na nowym etapie swych dziejów składa trudny egzamin z chrześcijaństwa, niejako woła o Akcję Katolicką. Wyczekujemy bowiem w Polsce katolicyzmu dojrzałego, odpowiedzialnego i czynnego. Taki odrodzony katolicyzm może stanowić odpowiedz na postawę bierności i ospałości. Będzie to pozytywny wkład i reakcja wobec rozmycia wartości i rozchwiania zasad moralnych.

Moi Kochani! Jesteśmy obecnie na etapie organizowania się Akcji Katolickiej na terenie naszej diecezji. Zaistniały już struktury parafialne i diecezjalne. I to budzi wielką radość i nadzieję. Ale te struktury, które wy tutaj reprezentujecie, wymagają umocnienia i rozwoju. I jest to pierwsze i podstawowe zadanie organów założycielskich. Pierwsza akcja! Żniwo potrzebuje żniwiarzy. Praca apostolska wymaga robotników - mówi Chrystus. Dlatego trzeba ich wyszukiwać w naszych środowiskach i zapraszać do współpracy. Zanim Chrystus rozpoczął działalność ewangelizacyjną, swoją akcję, najpierw szukał dla niej pomocników. Poszedł do ludzi zajętych codziennymi sprawami, najczęściej prostych rybaków i kaza1 im iść za sobą! Zdobywał dla siebie tych, których dostrzegał w akcji, w zmaganiach z żywiołami morza. Nie szukał marzycieli, osób oderwanych od rzeczywistości, ale ludzi czynu. I takim przede wszystkim zaufał, mimo wielu ich braków i słabości. I nie zawiódł się. Przyjdzie czas, że i oni podejmą Jego dzieło. Pójdą dokądkolwiek ich pośle, ażeby przymnażać Mu nowych uczniów, głosić Ewangelię i świadczyć o niej własnym życiem. Tak rozwijało się chrześcijaństwo. Od samego początku było ogniem, które Jezus rzucił w swoich wyznawców. A ci, których zapalił, wewnętrznie oczyścił i rozjaśnił tym ogniem, Duchem Świętym, przenosili ten ogień dalej. Przekazywali go innym, jak płonącą pochodnię. 1 tak rozpoczął się wielki pochód Ewangelii, przez kraje i kontynenty, przez dwadzieścia wieków Chrześcijaństwa.

Musimy, Najmilsi, o tym pamiętać, gdy zapalamy w diecezji pierwsze płomyki Akcji Katolickiej. Ale również musimy pamiętać o tym, co od początku podtrzymywało ogień w chrześcijanach. Co było dla nich niejako oliwą, która ożywiała płomień wiary. Na kartach Dziejów Apostolskich, naoczny świadek tamtych czasów stwierdza jasno i treściwie: trwali w nauce Apostołów i we wspólnocie, na łamaniu chleba i na modlitwie. A więc była wytrwałość a nie słomiany zapał. Zgłębianie nauki apostolskiej, braterska wspólnotowość, uczestnictwo w Eucharystii i pielęgnowanie ducha modlitwy - to główne elementy wytrwałej formacji, która przygotowuje do akcji. Bez tego kształtowania siebie, poszerzania horyzontów wiary, uczenia się być z drugimi - razem, bez umacniania więzi z Bogiem aktywność chrześcijańska łatwo się wypala. Bo brak jej wewnętrznego zasilania, takiej energii potrzebnej do działania. Krótko mówiąc: lampa bez oliwy nie jest użyteczna. Nie spełnia swego zadania. Nie daje światła.

"Oto dwaj moi świadkowie. Oni są dwoma drzewami oliwnymi i dwoma świecznikami, co stoją przed Panem na ziemi". Siostry i Bracia! Przyjmujemy dzisiaj te słowa jako wspólne zadanie dla duchownych i świeckich. Dwie lampy dają więcej światła niżeli jedna. Dlatego żadnej z nich nie wolno chować pod korcem, ale trzeba stawiać wysoko na świeczniku. Tak niech świeci nasza światłość, aby inni widzieli nasze dobre czyny i chwalili Ojca, który jest w niebie. Niech świeci w naszych parafiach i całej diecezji. Amen.

HOMILIA BISKUPA PIOTRA JARECKIEGO
Podczas uroczystości Chrystusa Króla w kościele Krzyża Świetęgo w Warszawie

Drodzy Radiosłuchacze,
Kochani Członkowie i Kandydaci Akcji Katolickiej

Od z górą 70 lat obchodzimy w Kościele świętym Uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata. Kierując się światłem Ducha Świętego uroczystość tę wprowadził do liturgii Kościoła w 1925 roku wielki papież społecznik Pius XI. Papież sprawiedliwości społecznej, papież zasady pomocniczości, papież walki szlachetnej ze złem, ale nie z człowiekiem, papież współpracy z wszystkimi ludźmi dobrej woli w tym co szlachetne, papież obrony godności osoby ludzkiej przed różnymi formami totalitaryzmu: przed komunizmem, faszyzmem, narodowym socjalizmem, papież mass mediów - szczególnie radia. Dziś pragniemy uświadomić sobie, że ten papież społecznik, papież encykliki "Quadragesimo anno", "Divini Redemptoris", "Mit brennender Sorge", papież 22 encyklik - jest przede wszystkim papieżem Chrystusa Króla Wszechświata. 'tak bardzo żył rzeczywistością Chrystusa Króla, tak intensywnie uczestniczył już tutaj na ziemi w Królestwie Bożym, że mocą przysługującego mu autorytetu wprowadził do kalendarza liturgicznego Kościoła Powszechnego tę właśnie uroczystość. Mamy podstawy sądzić, że intensywne życie Bogiem kazało mu szczególnie zająć się światem, by temu światu na nowo ukazać źródło, fundament, światło, zasadę, cel - składające się na tę nadprzyrodzoną rzeczywistość jaką dziś określamy mianem Chrystus Król Wszechświata. Pius XI pragnął, by tę prawdę nie tylko uznać. Chciał byśmy ją w Kościele uroczyście celebrowali. Od czasu reformy liturgicznej zwieńczamy tym świętem cały rok kościelny.
W dzisiejszą niedzielę dziękujemy Bogu za cały rok życia duchowego, za roczną rzeczywistość nadprzyrodzoną - zarówno serc naszych jak historii Narodu. Rok liturgiczny rozpoczęliśmy Adwentem - czasem przygotowania do Bożego Narodzenia. Przeżyliśmy ten fakt zbawczy w głębi naszych serc. Przynajmniej powinniśmy go przeżyć. Chrystus winien na nowo narodzić się w~ naszych sercach. Wszystkie modlitwy i prace, przyjęte sakramenty, święta, uroczystości, dobre czyny, niesione krzyże cierpień miały stworzyć środowisko wzrostu dla narodzonego w sercach Chrystusa. Przez cały rok liturgiczny to Dziecię, będące uosobieniem niewinności, dobroci i miłości miało wzrastać, aby u końca roku zatriumfować wielkością księcia pokoju, władcy mocarnego - Chrystusa Króla serc a przez serca Króla Wszechświata.

Ukochane Siostry i Bracia! Uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata - wieńcząca rok zbawczej misji Kościoła - jest nade wszystko czasem świadomości powołania do duchowego wzrostu, wzrostu Chrystusa w sercach ochrzczonych. .Jest to jednocześnie czas wdzięczności Bogu za użyźnianie swoją łaską gleby tego wzrostu. Ale jest to także czas rachunku sumienia, stawiania pytań życiu indywidualnemu i społecznemu oraz dawania na nie odpowiedzi. Jest to zatem intensywny czas nawrócenia. .jeśli nawrócenia, to także nadziei, że nie wszystko stracone, że Bóg daje nową szansę, że na nowo chce przyjść jako Dziecię i wzrastać dla dobra człowieka i świata. Nadzieja ta rodzi miłość - miłość do Boga-Miłości, do Syna Bożego i Jego Kościoła, którego żywymi członkami jesteśmy. Naturalną konsekwencją tego duchowego procesu jest umocnienie w pokorze. Zaiste, uroczystość dzisiejsza - wewnętrznie przeżyta - jak w soczewce skupia świadomość duchowego wzrostu i wdzięczności do Boga, nawrócenie i nadzieję, miłość i pokorę. Uczy prawdy o człowieku - istocie słabej i potężnej zarazem, małej i wielkiej. Istocie samoniewystarczalnej! Człowiek jest rozumny - lecz do jasnego osądu potrzebuje oświecenia Bożą łaską. Jest wolny, lecz do wyboru dobra potrzebuje umocnienia nadprzyrodzonego. Potrzebuje ustawicznie uzdrowienia. Sam siebie uzdrowić nie zdoła. Potrzebuje pomocy drugiego - a tym Drugim jest Bóg - działający przez Syna w Duchu Świętym. Nadprzyrodzonym lekarstwem zaś - jedynie uzdrawiającym - jest miłość. Bóg jest miłością!

Tak przeżywana Uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata daje wnikliwą odpowiedz na pytanie o istotę Boga, o istotę człowieka, o sens życia i historii, o trwałe zasady. Pomaga także utworzyć jedynie poprawną hierarchię wartości: pierwszy Bóg, drugi człowiek, trzecia społeczność w jej historycznym rozwoju.
Umiłowane Siostry i Bracia. Czytanie dzisiejszej niedzieli właśnie te prawdy ukazuje. Na początku podają prawdą o Bogu Ojcu-Królu Pasterzu, który jest przebogaty, niewyczerpany w swej dobroci i dostosowuje różne jej formy do życiowej sytuacji i potrzeb człowieka. Bóg jako Pan i Władca realizuje swoją władzę przez poszukiwanie człowieka, otaczanie go opieką, odnajdywanie, uwalnianie, jednoczenie ludzi miedzy sobą i z Bogiem. Właśnie o tym mówi fragment z księgi Proroka Ezcchiela:"Ja sam będę pasł moje owce i ja sam będę je układał na legowisko, mówi Pan l3óg. Zagubioną odszukam, zabłąkaną sprowadzę z powrotem, skaleczoną opatrzę, chorą umocnię, a tłustą i mocną będę ochraniał. Będę pasł sprawiedliwie". Bóg Król-Pasterz, który jest Królem dla owiec, a jego królowanie przybiera formę służby. Ta charakterystyczna cecha Boga jeszcze bardziej uwidacznia się przez kontrast najbliższego kontekstu biblijnego dzisiejszego pierwszego czytania. Oto bowiem prorok Ezechiel wˇ najbliższym kontekście mówi o pasterzach ludziach. Oni sami siebie pasą! Słabej owcy nie wzmacniają, o zdrowie chorej nie dbają, skaleczonej nie opatrują zagubionej nie odszukują z wszystkimi obchodzą się z przemocą i okrucieństwem. Cierpkie i gorzkie są owoce takiego królowania-pasterzowania ludzkiego: rozproszenie, wystawienie na żer dzikiego zwierza, pobłądzenie. Tak niestety królują, powiedzmy - rządzą ludzie. Z żałosnymi skutkami dla grup społecznych, narodów i państw. Nie tak króluje Bóg. On włada przez służbę, zrozumienie, przebaczenie, umocnienie, przez uniżenie a nawet wyniszczenie siebie. W ten sposób ukochani dochodzimy do Chrystusa Króla - królującego z krzyża!!!

Siostry i Bracia. Dzisiejsza liturgia słowa ukazuje także inny aspekt królowania Boga. W drugim czytaniu mamy obraz Chrystusa zmartwychwstałego, tryumfującego nad wszelkim złem - łącznie ze śmiercią, ale w swej mocy i zwycięstwie posłusznego do końca Bogu Ojcu i w ten sposób inaugurującego wieczną komunię Boga z ludźmi. Boga, który jest wszystkim we wszystkich. Chrystus Król Wieczności, mocarz-ponieważ zwycięzca zła, przepotężny-ponieważ posłuszny Bogu Ojcu. Poprzez takie królowanie otwiera nam bramę szczęśliwości wiecznej. Uczy nas tego stylu królowania i zarazem do niego w nadprzyrodzony sposób uzdalnia.

Umiłowani! Ewangelia święta i psalm responsoryjny dzisiejszej liturgii słowa przynoszą nam prawdę o człowieku i o historii. Człowiek potrzebuje Boga by ostać się człowiekiem. Boga Króla-Pasterza, Boga zwycięzcy zła, królującego z krzyża, posłusznego aż do śmierci. "Pan jest moim Pasterzem, niczego mi nie braknie...Prowadzi mnie nad wody gdzie mogę odpocząć...wiedzie mnie po właściwych ścieżkach...stół dla mnie zastawia...namaszcza mi głowę olejkiem". Tak mówił Stary Testament. My tę samą prawdę wyrażamy innymi słowami: człowiek nie może siebie zrozumieć bez Chrystusa. Chrystus ma klucz do serca człowieka. On sam jest tym kluczem.
Ewangelia święta zawiera opis sądu ostatecznego, ukazuje Chrystusa Króla-Sędziego. Jest to obraz, który nade wszystko podaje prawdę o człowieku i o historii. Mówi, że człowiek jest istotą stworzoną przez Boga i do Boga zmierzającą, istotą, która może zrealizować się tylko w Bogu, a pełna realizacja nastąpi w niebie. Ale idąc przez ziemię do niebieskiej ojczyzny człowiek może już tutaj zakosztować tego szczęścia zrealizowania siebie. Metodą ku temu prowadzącą jest miłość-pragnienie i czynienie dobra dla każdego człowieka, szczególnie tego najbardziej potrzebującego pomocy: głodnego, spragnionego, przybysza, nagiego, chorego, uwięzionego. Chrystus mówi: cokolwiek uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych - mnieście uczynili. Jan Paweł II Wyrazi tę prawdę współczesnym językiem: człowiek najpełniej odnajduje siebie przez stawanie się i bycie darem dla drugiego człowieka.

Ewangelia podaje też prawdę o historii, która zmierza do swej świetlanej mety, swej pełni a pełnię tę osiągnie w Królestwie Bożym. Bóg stworzył świat, który przez historię do Boga powraca. Bóg jest obecny w historii poprzez dar swojej łaski. Ona to we współpracy z wolnością człowieka daje historii tajemniczą obecność Boga zwaną Opatrznością. Historia zmierza do swojego kulminacyjnego punktu. Po nim nie będzie już dla człowieka dyskusji. Będzie decyzja-konsekwencja stylu realizowania historii: wieczne szczęście lub wieczne potępienie. Ewangelia mówi także o największej sile historycznego rozwoju. Jest nią miłość. Wiemy przecież, że największy wkład w rozwój kultury, cywilizacji dają święci.

Umiłowane Siostry i Bracia.

Dzisiejsza niedziela, Uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata, jest świętem Patronalnym Akcji Katolickiej w Polsce. Chrystus Król Wszechświata jest Patronem Stowarzyszenia. Oznacza to, że dla każdego członka i kandydata jest wzorem życia i działania oraz największą pomocą. Mówiąc te słowa uświadamiam sobie nade wszystko prawdę o uczestnictwie katolików świeckich w misji królewskiej Chrystusa. Wyraża się ona przede wszystkim w tym, że człowiek jest Panem, królem samego siebie. Mówi Święty Ambroży: "Ten kto utrzymuje w karności swoje ciało i kieruje swoją duszą, nie pozwalając, by była ona niepokojona namiętnościami, jest panem samego siebie; słusznie może być nazwany królem ponieważ umie panować nad samym sobą jest wolny i niezależny oraz nie poddaje się w niewolę grzechu". W formacji stowarzyszenia nazywamy to pracą "ad intra"- "do wewnątrz". Jej pozytywny owoc bardziej zależny od umocnienia z góry niż od wysiłków człowieka. Stąd na drodze budowania swej wewnętrznej królewskości członek Akcji Katolickiej powinien coraz szerzej otworzyć serce na łaskę Chrystusa, jedynego doskonałego Króla i Pana oraz mocą Jego Królewskości budować własną królewskość.

Ukochani, lecz jest jeszcze drugi aspekt uczestnictwa świeckich, szczególnie członków Akcji Katolickiej w misji królewskiej Chrystusa. Chodzi o przenikanie całej sfery rzeczywistości ziemskich, kultury, polityki, gospodarki wartościami podstawowymi, ewangelicznymi, chrześcijańskimi. Uczy II Sobór Watykański: "Ponadto świeccy winni wspólnymi siłami tak uzdrawiać istniejące na świecie urządzenia i warunki, jeśli one gdzieś skłaniają do grzechu, by to wszystko stosowało się do norm sprawiedliwości i raczej sprzyjało praktykowaniu cnót, niż mu przeszkadzało. Tak postępując, przepoją kulturę i dzieła ludzkie wartością moralną" /LG 36/. W pracy stowarzyszenia nazywamy to pracą "ad extra" - "na zewnątrz" - "ku światu". Jest to poniekąd pierwszy sens i cel zakładania Akcji Katolickiej. Jest to jednocześnie poważna próba zasypania przepaści jaka coraz częściej daje o sobie znać - między wyznawaną czy deklarowaną wiarą a stylem życia, kształtem instytucji, jakością prawa.

Dla członka Akcji Katolickiej Chrystus ma stać się Królem - Panem serca. To jest cel formacji do wewnątrz. Przez królewskie, tzn. wolne, mocne, czyste serce, członek Akcji Katolickiej ma kształtować społeczność tak, by stawała się ona coraz bardziej godna człowieka. Jest to cel działania wewnętrznego. Innymi słowy: wierzyć sercem. Świadczyć życiem!

W pracy stowarzyszenia te dwa elementy złączymy w piękną syntez, by wierze na nowo nadać społeczne obywatelstwo, uczynić ją zaczynem przekształcającym naszą ziemię ojczystą. Człowiek wiary i katolicyzm nie powinni dać się dłużej holować przez świat - jego mody, manipulacje, interesy. Człowiek wiary i katolicyzm nic powinni ograniczać się tylko do krytyki świata i jego współczesnych - często błędnych - trendów. Człowiek wiary i katolicyzm powinni światu nadawać właściwy kształt, włączając się aktywnie - bez kompleksów, profesjonalnie we wszystkie żywotne dziedziny ziemskiej rzeczywistości - kulturę, politykę, gospodarkę. Człowiek wiary i katolicyzm mają świat przekształcać, rozwijając go jako jego włodarze ku tej pełni, którą otrzyma od powracającego w chwale Pana, Chrystusa Króla Wszechświata. I dlatego zakładamy Akcję Katolicką.

Siostry i Bracia, kiedy rozważam te problemy przychodzą mi na myśl dwa obrazy Kościoła: oazy i źródła. Myślę wtedy, iż Kościół nie może być traktowany tylko jako oaza świętości, dobroci, piękna, do której przychodzimy na godzinę z pustyni grzechu, zagubienia, korupcji, intryg, egoizmów indywidualnych i grupowych. Nie! Kościół - a więc Chrystus i my - wszyscy ochrzczeni - mamy być źródłem z którego wypływa ożywczy strumień łaski, prawdy, czułości, dobra i przekształca tę pustynię, ten ugór w żyzne tereny na których człowiek może właściwie wzrastać i owocować. By przygotować ludzi - nośników tych ożywczych wartości, uaktywnić ich i uformować, wprowadzić na drogę świętości, kompetencji, organizacji, odpowiedzialności - właśnie dlatego zakładamy Akcję Katolicką!

Tak często w Polsce mówimy o złu. O złych ludziach, o złu zorganizowanym. Strach wyjść wieczorem na ulicę, strach jechać autem. Zło zaczyna przybierać kształt struktur a nawet prawa. Jednak tych ciemnych przejawów życia współczesnej Polski nie przezwyciężymy nic zorganizowanym wylewem uczucia protestu. Przezwyciężymy je natomiast strukturami świętości, prawdy, wierności Bogu, Kościołowi i Jego Pasterzom, służby we wspólnocie wiary i społeczności cywilnej. Tak jak Bóg realizuje swe Królestwo przez służbę, tak Akcja Katolicka ostateczną rację swego istnienia ma poza sobą. Chce ożywić Kościół, a przez Kościół nadać bardziej ludzki kształt społeczeństwu. Na początku uaktywnić i zorganizować dobro! Wyzwolić je ze społecznego, kulturalnego, politycznego i gospodarczego kompleksu. Dobru połączonemu z kompetencją i rzetelnością będziemy się starać nadać na nowo obywatelstwo w Polsce. One nie mogą się czuć na tej ziemi niepotrzebnymi, niemożliwymi - słowem cudzoziemcami. Powinniśmy im na nowo przywrócić wysoką cena i opłacalność społeczną. Także dlatego pragniemy tworzyć Akcję Katolicką.

Kochani, każdy członek Akcji Katolickiej powinien odkryć w sobie charyzmat, poczucie misji, którą jest realizacja ogólnego celu apostolskiego Kościoła - w ścisłej łączności z hierarchią. Przed chwilą powiedziałem, że najbardziej charakterystyczną cechą tej misji jest przekształcanie świata po myśli Bożej. Każdemu z nas ochrzczonych i bierzmowanych - Chrystus powtarza: Ty jesteś solą ziemi, ty ,jesteś światłem świata. Wspólnocie wiary mówi: Wy jesteście solą ziemi, wy .jesteście światłem świata. Światła nie stawia się pod korcem, umieszcza się wysoko, aby wskazywało drogę, przenikało i przekształcało ciemności. Światło nie ma kompleksu wobec ciemności. Zwycięża ciemność. Nawet małe światełko zwycięża ciemność. Wiem, że w nie jednej parafii mówicie: tak nas mało, niewielu chce się angażować w Akcję Katolicką, czy damy radę? Kiedy przyjdą na was te zwątpienia przypomnijcie sobie i często powtarzajcie tę głęboką prawdę: nawet tysiące i miliony zgaszonych lamp nie zapalą choćby jednej lampy. Natomiast jedna lampa płonąca - choćby jedna - może rozpalić innych miliony. Wy umiłowani członkowie Akcji Katolickiej macie być płonącymi lampami wiary i miłości, kompetencji i aktywności, odpowiedzialności i służby. Dobrze zorganizowane, lampy te utworzą strukturę światła która pokona, lepiej - przekształci struktury grzechu. Także dlatego tworzymy Akcję Katolicką.

Umiłowani. Pozwólcie, że na koniec zwrócę się do szczególnych uczestników tej Mszy świętej, do wszystkich chorych. Proszę was o wsparcie tworzonego dzieła Akcji Katolickiej swymi modlitwami, cierpieniem. Stowarzyszenie to - może szczególnie w Polskiej rzeczywistości - trzeba najpierw wycierpieć i wymodlić. Dopiero potem zacznie ono owocować, owocnie działać.

Małoduszność, która także w sprawach Akcji Katolickiej rozpanoszyła się na polskiej ziemi pokonamy najpotężniejszą bronią: orężem modlitwy, pokuty, obawy i wyrzeczenia, dobrowolnego cierpienia.

W Uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata raz jeszcze oddajemy tworzone Stowarzyszenie Matce Króla, Matce Kościoła, Królowej - Służebnicy Polski. Amen.

AKCJA KATOLICKA JAKO ORGANIZACJA

12 lutego 1997 r. w Warszawie odbyło się zebranie Diecezjalnych Asystentów Akcji Katolickiej. Miało ono miejsce w Krajowym Biurze Akcji Katolickiej (ul. Dziekania 1). Zebraniu przewodniczył bp Piotr Jarecki - Krajowy Asystent Akcji Katolickiej.

Jeden z tematów tam poruszanych to: "Akcja Katolicka jako organizacja". Ks. Marek Smogorzewski - Diecezjalny Asystent Akcji Katolickiej Diecezji Płockiej, który był poproszony o omówienie tej kwestii, rozpoczął od stwierdzenia, że jednym z charyzmatów Akcji Katolickiej jest organizacja. Jako organizacja musi posiadać min. niżej przedstawione cechy.

Akcja Katolicka musi posiadać statut. Na szczeblu krajowym jest to statut krajowy, na szczeblu diecezjalnym - statut diecezjalny, zgodny jednak ze statutem krajowym. Należy tu dodać, że planowane są drobne poprawki w statucie krajowym dotyczące min. powoływania członków założycieli. Statut nie rozwiązuje jednak wszystkich problemów, dlatego w diecezjach trzeba stworzyć regulaminy np. wyborcze, określić zakres działań poszczególnych członków zarządu. Czymś ważnym jest również znaczek, legitymacja, sztandar. Znaczki i legitymacje są przygotowywane przez Krajowe Biuro Akcji Katolickiej i będą do nabycia w najbliższym czasie, może jeszcze w marcu. O sztandar, w miarę możliwości finansowych, oddziały powinny zadbać same, pamiętając, że powinien na nim znaleźć się znak Akcji Katolickiej i wizerunek św. Wojciecha - patrona Akcji Katolickiej. Każdy oddział powinien zatroszczyć się o pieczątki: okrągłą i podłużną. Pieczątki okrągłe będą ujednolicone, dlatego w tej sprawie należy skontaktować się z Zarządem Diecezjalnym. Na pieczątce podłużnej powinna być pełna nazwa: "Akcja Katolicka Diecezji Toruńskiej", parafia pod wezwaniem ..., adres, tel. W przyszłości należałoby pomyśleć o biurze, papierze firmowym, komputerze, ksero.

Akcja Katolicka to organizacja, musi więc brać pod uwagę wyżej wymienione elementy. Inaczej stanie się katolickim ruchem, niezdolnym do reprezentowania Kościoła. Akcja Katolicka posiada już osobowość prawną cywilną na szczeblu krajowym, w Diecezji Toruńskiej - prawdopodobnie od maja br.

PROPOZYCJE PROGRAMOWO-ORGANIZACYJNE
dla Oddziałów Parafialnych Akcji Katolickiej

Statut Akcji Katolickiej nie precyzuje sposobów i technik organizacyjnych, które obowiązywałyby Oddziały Parafialne. Uwzględniając zawarte w nim cele i zadania Akcji, Zarząd Diecezjalnego Instytutu opracował na użytek Oddziałów Parafialnych zestaw propozycji programowo-organizacyjnych. Nie są one obligatoryjne, lecz dla przyszłej integracji działań byłoby korzystne, gdyby ich formy organizacyjne były zbliżone.
Społeczny charakter działalności Akcji Katolickiej narzuca konieczność zorganizowania jej w formach organizacyjnych, skupiających członków o podobnych zainteresowaniach czy aspiracjach. Formy te, zwane tutaj Grupami tematycznymi, prowadzą lub animują działalność w swoim zakresie.

WYKAZ PROPONOWANYCH GRUP TEMATYCZNYCH:

1. EWANGELIZACYJNA
Realizuje podstawowe zadania Akcji związane z "nową ewangelizacją". Wspiera działalność duszpasterską kapłanów (współorganizowanie rekolekcji, dni skupienia, etc.), współpracuje z istniejącymi na terenie parafii wspólnotami modlitewnymi, organizuje otwartą ewangelizację (tj. poza terenem kościoła).

2. LITURGICZNA
Zajmuje się liturgiczną oprawą nabożeństw (czytanie, modlitwa wiernych, procesje, organizacja większych uroczystości, np. Rezurekcja, Boże Ciało itp.).

3. CHARYTATYWNA
Organizuje pomoc materialną dla potrzebujących na terenie parafii (skuteczny system informacji, mobilizowanie parafian, organizowanie zbiórek, rozdzielanie darów itp.). Współpracuje z organizacjami charytatywnymi (głównie z Caritasem)

4. OŚWIATOWO-WYCHOWAWCZA
Zajmuje się problemami oświatowo-wychowawczymi na terenie parafii (zajęcia pozalekcyjne, dokształcające, koła zainteresowań, wykłady, prelekcje i pogadanki dla dzieci i młodzieży, etc.). Ponadto może prowadzić działalność oświatową dla dorosłych (czytelnictwo, krzewienie osiągnięć nauki itp.).

5. KULTURALNA
Zajmuje się krzewieniem kultury chrześcijańskiej poprzez organizowanie różnych pprzedsięwzięć (spektakle, spotkania z ludźmi kultury, wieczory poetyckie, muzyczne). Patronuje działającym na terenie parafii zespołom i kółkom zainteresowań związanych z kulturą. Może organizować lub nadzorować wydawanie gazetki parafialnej.

6. SPOŁECZNO-EKONOMICZNA
Zajmuje się problemami chrześcijańskiego życia społecznego, ekonomicznego i politycznego. Prowadzi akcje informacyjne związane z wydarzeniami społeczno-politycznymi w kraju, regionie bądź gminie (wybory do parlamentu, samorządu lokalnego, referenda itp.). W miarę możliwości organizuje spotkania, debaty z posłami, radnymi i innymi przedstawicielami życia publicznego. Może współpracować z lokalnymi władzami i organizacjami społecznymi.

7. GOSPODARCZA
Zajmuje się problemami gospodarczymi parafii, współpracując z proboszczem i Radą Ekonomiczną (budowa, remont świątyni i pomieszczeń parafialnych etc.), oraz sprawami gospodarczymi Oddziału Parafialnego Akcji Katolickiej (działalność gospodarcza, system sponsoratu, opieka nad majątkiem Oddziału, nadzór ekonomiczny).

8. IMPREZOWA
Zajmuje się organizacją różnego rodzaju imprez turystycznych, sportowych, towarzyskich (festyny, pielgrzymki i wycieczki piesze, rowerowe, samochodowe, autokarowe, zawody i turnieje sportowe). Warto zainicjować tradycję parafialnego festynu odpustowego, zwłaszcza gdy przypada on w porze letniej, oraz ocalić od zapomnienia pradawne obyczaje związane ze świętami chrześcijańskimi (np. kolędników).

DOKUMENTACJA

PROTOKÓŁ
z I Zebrania Rady Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej

data, czas: 12 października 1996 r., godz. 1100
miejsce: Wyższe Seminarium Duchowne w Toruniu

Porządek zebrania:

1. Sporządzenie listy uprawnionych do głosowania
2. Powitanie zebranych prezesów przez Diecezjalnego Asystenta Ks. Marka Borzyszkowskiego
3. Wybór prezydium zebrania (przewodniczący, 2 sekretarzy)
4. Stwierdzenie ważności zebrania Rady (50% mianowanych prezesów)
5. Prelekcja Diecezjalnego Asystenta Kościelnego na temat:
      - cel i działalność Akcji Katolickiej,
      - zadania Walnego Zebrania Parafialnego Oddziału,
     - zadania Rady Diecezjalnego Instytutu,
      - zadania Komisji Rewizyjnej,
      - sposób przeprowadzenia wyborów Zarządu Diecezjalnego Instytutu.
6. Podanie przez delegatów kandydatur na prezesa (konieczna zgoda i przedstawienie się)
7. Pytania do kandydatów
8. Wybór Komisji Skrutacyjnej
9. Wybór trzech kandydatów na prezesa poprzez głosowanie tajne
10. Dyskusja (w trakcie liczenia głosów)
11. Mianowanie przez Ks. Biskupa Ordynariusza jednego z trzech wybranych kandydatów
12. Podanie przez delegatów kandydatur do Zarządu (konieczna zgoda i przedstawienie się)
13. Wybór Komisji Skrutacyjnej
14. Wybór członków Zarządu poprzez głosowanie tajne
15. Ustalenie terminu nadzwyczajnego Zebrania Rady Diecezjalnego Instytutu, na którym Rada:
      - wybierze Komisję Rewizyjną,
      - wybierze dwóch delegatów do Rady Krajowego Instytutu,
      - uchwali, w uzgodnieniu z Biskupem Diecezjalnym, program działania Akcji Katolickiej w diecezji,
      - uchwali preliminarz budżetowy Akcji Katolickiej w diecezji
16. Modlitwa na zakończenie zebrania.

Przebieg zebrania:

Ad. 1. Na 110 osób zgłoszonych obecnych było 89.

Ad. 2. Zebranych prezesów powitał Diecezjalny Asystent Ks. Marek Borzyszkowski.

Ad. 3. Przewodniczącym zebrania został p. Jan Kostrzak, a sekretarzami - p. Maria Klemens i p. Irena Wojtarowicz.

Ad. 4. Stwierdzono ważność Zebrania Rady (81 % obecnych prezesów)

Ad. 5. Prelekcja Diecezjalnego Asystenta Kościelnego, który przedstawił zagadnienia wymienione w porządku zebrania.

Ad. 6. Podanie przez delegatów kandydatur na prezesa. P. Tadeusz Solecki zgłosił wniosek, by przed wyborem kandydatów podjąć dyskusje umożliwiającą wstępne poznanie się. Dyskusja obejmowała głównie zagadnienia zadań dla Akcji Katolickiej. P. Solecki z Torunia podkreślił ważność pracy w parafii, organizowanie życia religijnego, towarzyskiego i społecznego w obrębie wspólnoty. P. Krzysztof Sobczak z Torunia mówił o integracji małych wspólnot, szczegółowe zadania będą wynikały w toku pracy. P. Stanisław Michałek z Orzechowa zauważył, że głównym zadaniem jest - być katolikiem. P. Jan Kostrzak z Torunia uważa, że Akcja Katolicka ma być poszukiwaniem swojej religijności. mamy być świadkami Chrystusa, mamy współpracować z innymi wspólnotami, korzystać z ich dorobku. P. Artur Szymczyk twierdzi, że głównym zadaniem członków Akcji Katolickiej jest konkretna odpowiedzialność za Kościół, która powinna być realizowana przez działanie.

Ad. 8. Wybrano Komisję Skrutacyjną w składzie: p. Stanisław Lewicki, p. Elżbieta Wiśniewska, p. Jan Ziętarski.

Ad 9. Wybór 3 kandydatów na Prezesa Zarządu Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej: Z zaproponowanych kandydatur:
Jan Kostrzak, Tadeusz Solecki, Krzysztof Sobczak, Iwona Owsiak, Stanisław Michałek
wybrano kandydatów:
1. Jan Kostrzak 81 głosów
2. Iwona Owsiak 61 głosów
3. Tadeusz Solecki 47 głosów

Ad. 10. Dyskusja obejmowała zagadnienia statutowe, głównie art. 51 o kadencji wszystkich organów i funkcji w Akcji Katolickiej i art. 13 pkt.2 mówiący o stażu kandydackim. Dyskutowali m.in. p. W. Smerczyński z Działdowa, p. Anna Małkiewicz z Lęborka.

Ad 11. Ks. Biskup Ordynariusz mianował Prezesem Zarządu Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej p. Jana Kostrzaka. Ks. Biskup podkreślił ważność Akcji Katolickiej, udzielił błogosławieństwa i zapewnił o modlitwie.

Ad. 12. Wyłoniono następujących kandydatów do Zarządu Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej:
Tadeusz Solecki, Krzysztof Sobczak, Iwona Owsiak, Stanisław Michałek, Wacław Jankowski, Tadeusz Duszyński, Kazimierz Trybulski, Piotr Bagiński, Artur Szymczyk, Dorota Lewandowska, Tadeusz Piwowarczyk, Piotr Frank

Ad 14. Wybrano Zarząd Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej w składzie:
1. Bagiński Piotr
2. Jankowski Wacław
3. Owsiak Irena
4. Szymczyk Artur
5. Solecki Tadeusz
6. Trybulski Kazimierz
7. Frank Piotr
8. Michałek Stanisław

Ad. 15. Termin następnego zebrania Rady Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej ustalono na 23 listopada br.

Ad. 16. Zebranie zakończono wspólną modlitwą.

Protokołowała
Irena Wojtarowicz

PROTOKÓŁ
z zebrania Rady Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej

data, czas: 23 listopada 1996 r., godz. 1100
miejsce: Parafia pw. Św. Michała Archanioła w Toruniu

Porządek zebrania:

1. Sprawozdanie z dotychczasowej pracy Zarządu Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej
2. Wybór:
      - Komisji Rewizyjnej,
      - przedstawicieli do Krajowej Rady Akcji Katolickiej,
      - uzupełniające skład Zarządu Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej.
3. Uchwała w sprawie składek członkowskich
4. Dyskusja
5. Ogłoszenie wyników wyborów
6. Komunikaty
7. Modlitwa na zakończenie zebrania.

Przebieg zebrania:

Ad. 1. Sprawozdanie złożył sekretarz Zarządu, p. Tadeusz Solecki. Poinformował, że odbyły się dwa zebrania Zarządu: 12.10 br i 26.10 br. Podjęto Uchwały:
Nr 1/1/Z w sprawie trybu przyjmowania członków i powoływania Parafialnych Oddziałów Akcji Katolickiej,
Nr 2/I/Z powołującą Diecezjalną Sekcję Społecznego Przekazu (biuro informacyjne). Na organizatora Biura powołano p. Grzegorza Potarzyńskiego.
Poinformował też o dyżurach członków Zarządu (wtorki, czwartki, godz. 1600-1800 w Kościele na Rybakach)
Ad. 2, 5 Wybrano Komisję Rewizyjną w składzie:
   - Barbara Śliwowska   - przewodniczący,
   - Władysław Marcinkiewicz   - v-przewodniczący
   - Elżbieta Wiśniewska   - sekretarz
   - Dorota Lewandowska   - członek
   - Piotr Szczutkowski   - członek
Wybrano przedstawicieli do Krajowej Rady Akcji Katolickiej. Zostali nimi:
p. Wiesław Smerczyński z Działdowa i p. Piotr Frank z Torunia
W związku z rezygnacją p. Kazimierza Trybulskiego z funkcji członka Zarządu, przeprowadzono wybory uzupełniające. Jednogłośnie wybrano na członka Zarządu p. Romana Sadłowskiego z Grudziądza.

Ad. 3. Skarbnik Zarządu, p. Piotr Frank przedstawił propozycję uchwały w sprawie przyjęcia jednolitego sposobu uiszczania składki członkowskiej. Propozycja określa składkę roczną na 60, 12 lub 1 zł w zależności od statusu (pracujący, emeryt i rencista, bezrobotny). 30% składek należy odprowadzać na konto Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej. Podjęto Uchwałę Nr 1/I/R (83 za na 89 obecnych) w sprawie składek członkowskich.

Ad. 4. Dyskusja obejmowała bieżące sprawy organizacyjne

Ad. 6. Ks. Kan. Jan Kalinowski, redaktor Tygodnika Katolickiego "Niedziela" mówił o współpracy z Akcją Katolicką i zachęcał do jej poszerzania. Kontakt przez p. Potarzyńskiego.
Prezes Zarządu p. Jan Kostrzak zaproponował w imieniu Zarządu przyjęcie oświadczenia Radu Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej dot. nowelizacji ustawy o ochronie życia ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży. Rada przyjęła Oświadczenie jednomyślnie.

Ad. 7. Zebranie zakończono wspólną modlitwą.

Protokołowała
Irena Wojtarowicz

Toruń, 1996.11.23

UCHWAŁA Nr 1/I/R
Rady Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej w Toruniu
z dnia 23 listopada 1996 r.

w sprawie: składek członkowskich

1. W celu ujednolicenia wysokości, trybu uiszczania i podziału składki członkowskiej Akcji Katolickiej na terenie wskazanym w Art. 1 p. 1 Statutu Akcji Katolickiej Diecezji Toruńskiej (zwanego dalej Statutem), Rada Diecezjalnego Instytutu, uchwala Regulamin uiszczania i podziału składki członkowskiej, stanowiący załącznik Nr 1 niniejszej Uchwały.
2. Wykonanie Uchwały w trybie Art. 33 p. 1 Statutu zostaje zlecone Zarządowi Diecezjalnemu.

Diecezjalny Asystent Kościelny
Ks. Mgr Marek Borzyszkowski

Sekretarz Zarządu DIAK
mgr Tadeusz Solecki

Prezes DIAK
dr Jan Kostrzak

Załącznik Nr 1 do Uchwały Nr 1/I/R
Rady Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej w Toruniu
z dnia 23 listopada 1996 r.

REGULAMIN
uiszczania i podziału składki członkowskiej

1. Wysokość rocznej składki członkowskiej (Art. 16 p. 3 Statutu) członka zwyczajnego Akcji Katolickiej z dniem 1 stycznia 1997 r ustalona zostaje następująco :
a. 60.- pln (nowych złotych) dla członków uzyskujących dochody z prowadzonej działalności gospodarczej lub rolnej, ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych, z wykonywania zawodu, umowy o dzieło, pracy nakładczej;
b. 12.- pln dla członków, których źródłem utrzymania jest emerytura lub renta pracownicza, rolnicza, kombatancka;
c. 1.- pln dla członków pozostałych, a w szczególności dla osób nie uzyskujących dochodów, lub dla których podstawowym źródłem utrzymania jest zasiłek dla bezrobotnych, zasiłek okresowy lub stały z opieki społecznej.
2. W przypadku trudnej sytuacji materialnej członka zwyczajnego lub jego rodziny, w miejsce składki określonej w p. 1a należy zastosować składkę określoną w p. 1. b lub 1. c.
3. Składki członkowskie ustalone w p. 1. a i 1. b zaleca się podzielić na cztery równe raty kwartalne uiszczane do końca kwartału, za który są płacone.
4. Składki członkowskie ustalone w p. 1. c zaleca się płacić jednorazowo, do końca pierwszego kwartału roku, za który są płacone.
5. Na mocy Art. 46 p. 9 Statutu, skarbnikom Parafialnych Oddziałów Akcji Katolickiej zostaje zlecone przekazywanie 30 % kwot zebranych w danym kwartale składek na konto Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej do końca tego kwartału.
6. Numer konta Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej zostanie podany w oddzielnym piśmie.

Toruń, 1996.11.23

OŚWIADCZENIE
RADY DIECEZJALNEGO INSTYTUTU AKCJI KATOLICKIEJ
w Toruniu

Rada Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej w Toruniu łączy się w smutku ze wszystkimi, którzy, uznając życie za wartość najwyższą, z bólem przyjęli skandaliczną decyzję Parlamentu i Prezydenta dotyczącą nowelizacji ustawy o ochronie życia ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży.
Uznając za bezprzedmiotowe wszelkie polemiki z osobami i organizacjami uzurpującymi sobie kompetencje ingerencji w naturalne prawo do życia każdej ludzkiej istoty oświadczamy, że finansowanie aborcji z kieszeni podatników jest de facto zmuszaniem ich do współudziału w czymś, co w obliczu sumienia większości z nich jest moralnym złem, a dla wielu wręcz zbrodnią. Rozwiązanie takie jest niezgodne z ładem moralnym, co w sposób oczywisty osłabia autorytet prawa w naszej Ojczyźnie. Stawia także lekarzy przed dylematem wyboru między posłuszeństwem wobec sumienia a posłuszeństwem wobec obowiązującego, choć nieuznawanego prawa.

Sekretarz Zarządu DIAK
mgr Tadeusz Solecki

Prezes DIAK
dr Jan Kostrzak

Toruń, 1996.10.26

UCHWAŁA Nr 1/I/Z
Zarządu Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej w Toruniu
z dnia 26 października 1996 r.

w sprawie: trybu przyjmowania członków i powoływania Parafialnych Oddziałów Akcji Katolickiej

W celu ujednolicenia zasad przyjmowania członków i powoływania Parafialnych Oddziałów Akcji Katolickiej Zarząd Diecezjalnego Instytutu, działając na podstawie art. 13 i 14 Statutu ustala Regulamin, stanowiący załącznik Nr 1 niniejszej uchwały.

Diecezjalny Asystent Kościelny
Ks. Mgr Marek Borzyszkowski

Sekretarz Zarządu DIAK
mgr Tadeusz Solecki

Prezes DIAK
dr Jan Kostrzak

Załącznik Nr 1 do Uchwały Nr 1/I/Z
Rady Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej w Toruniu
z dnia 23 listopada 1996 r.

REGULAMIN
przyjmowania członków i powoływania Parafialnych Oddziałów Akcji Katolickiej

1. Kandydat na zwyczajnego członka Akcji Katolickiej zobowiązany jest do złożenia w Zarządzie Parafialnego Oddziału pisemnej deklaracji z zaznaczeniem stosownej opcji (wzór nr 1. cz. I) i wypełnionej ankiety (wzór nr 1, na odwrocie).
2. W przypadku pozytywnego rozpatrzenia deklaracji Zarząd Parafialnego Oddziału Akcji Katolickiej wypełnia wniosek (wzór nr 1, cz. II) i po upływie stażu kandydackiego przesyła dokument z wymaganymi podpisami do Zarządu Diecezjalnego Instytutu.
3. W przypadku odmowy przyjęcia bądź braku jednomyślności pomiędzy Zarządem a Parafialnym Asystentem Kościelnym Zarząd nie wypełnia wniosku, lecz przesyła dokument wraz ze szczegółowym uzasadnieniem odmowy lub braku jednomyślności.
4. Na podstawie nadesłanych deklaracji i opinii Zarządu Parafialnego Oddziału Zarząd Diecezjalnego Instytutu podejmuje w formie uchwały (art. 14 Statutu) decyzję o przyjęciu bądź odmowie przyjęcia kandydata na członka Akcji Katolickiej.
5. Kandydat, któremu odmówiono przyjęcia ma prawo złożyć odwołanie do Księdza Biskupa Ordynariusza za pośrednictwem swojego Proboszcza w ciągu 30 dni od daty otrzymania decyzji Zarządu Diecezjalnego Instytutu. Decyzja Księdza Biskupa jest ostateczna.
6. Kandydaci na członków wspierających będący osobami fizycznymi podlegają takiej samej procedurze przyjmowania, jak kandydaci na członków zwyczajnych, zaznaczając na formularzu deklaracji stosowną opcję.
7. Kandydaci na członków wspierających będący osobami prawnymi lub organizacjami mogą składać deklaracje (wzór nr 2) w Parafialnych Oddziałach lub w Zarządzie Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej. Ich przyjęcie w poczet członków wspierających odbywa się zgodnie z procedurą określoną w punktach 4 i 5 niniejszego Regulaminu.
8. Wszyscy kandydaci na członków zwyczajnych, którzy brali udział w organizowaniu Parafialnych Oddziałów Akcji Katolickiej do dnia I Zjazdu Akcji Katolickiej Diecezji Toruńskiej (23 listopada 1996 r.), oraz złożą pisemne deklaracje i uzyskają pozytywne opinie Zarządów Oddziałów Parafialnych i Parafialnych Asystentów Kościelnych będą zwolnieni z przewidzianego w art. 13 pkt. 2 Statutu stażu kandydackiego. Prezesi mianowani dekretem Ks. Biskupa, którzy dotąd nie złożyli deklaracji wypełniają tylko deklarację i ankietę personalną.
9. Kandydaci, którzy złożą deklaracje po terminie 23 listopada 1996 r. będą przyjmowani zgodnie z art. 13 i 14 Statutu. Zarząd Parafialnego Oddziału może przesłać takie deklaracje do Zarządu Diecezjalnego Instytutu dopiero po upływie roku od daty ich złożenia. Deklaracja może być przesłana wcześniej wyłącznie z wnioskiem o indywidualne skrócenie stażu kandydackiego.
10. Powołanie Oddziału Parafialnego Akcji Katolickiej dokonuje się mocą uchwały Zarządu Diecezjalnego Instytutu (art. 33 Statutu) na podstawie przesłanego wniosku (wzór nr 3) z załączoną listą członków liczącą minimum 10 osób. Rozwiązanie Parafialnego Oddziału Akcji Katolickiej może nastąpić w trybie art. 59 Statutu.

Toruń, 1996.10.26

UCHWAŁA Nr 2/I/Z
Zarządu Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej w Toruniu
z dnia 26 października 1996 r.

w sprawie: powołania środowiskowej sekcji diecezjalnej d/s środków społecznego przekazu i informacji

1. Na podstawie Art. 54 Statutu tworzy się diecezjalną sekcję d/s środków społecznego przekazu i informacji w formie Diecezjalnego Biura Informacyjnego Akcji Katolickiej.
2. Organizatorem Diecezjalnego Biura Informacyjnego Akcji Katolickiej ustanawia się wiceprezesa Zarządu Parafialnego Oddziału Akcji Katolickiej w Parafii Matki Bożej Królowej Polski w Toruniu p. mgr. Grzegorza Potarzyńskiego (tel. służb. 18-390, tel. dom. 48-20-77).
3. Członkiem Diecezjalnego Biura Informacyjnego może zostać każdy członek zwyczajny Akcji Katolickiej zainteresowany propagowaniem jej idei w środkach społecznego przekazu, bądź organizacją jej wydawnictw.
4. Zarząd zobowiązuje powołanego organizatora Biura do przygotowania i przedstawienia programu działania oraz zaproponowania zasad jego funkcjonowania.

Diecezjalny Asystent Kościelny
Ks. Mgr Marek Borzyszkowski

Sekretarz Zarządu DIAK
mgr Tadeusz Solecki

Prezes DIAK
dr Jan Kostrzak

Toruń, 1997.02.01

UCHWAŁA Nr 3/I/Z
Zarządu Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej w Toruniu
z dnia 1 lutego 1997 r.

w sprawie: przyjęcia członków w poczet Akcji Katolickiej Diecezji Toruńskiej

1. Na podstawie Art. 14. Statutu oraz Regulaminu przyjmowania członków i powoływania Oddziałów Parafialnych, przyjętego Uchwałą Nr 1/I/Z Zarząd Diecezjalnego instytutu Akcji Katolickiej Diecezji Toruńskiej przyjmuje na członków zwyczajnych i wspierających osoby, które złożyły deklaracje członkowskie, zgodnie z wykazem umieszczonym z załączniku nr 1 do niniejszej Uchwały.
2. Na podstawie Art. 13. pkt. 2 Zarząd zwalnia w/w osoby od stażu kandydackiego, nadając im status członków założycieli.

Diecezjalny Asystent Kościelny
Ks. Mgr Marek Borzyszkowski

Sekretarz Zarządu DIAK
mgr Tadeusz Solecki

Prezes DIAK
dr Jan Kostrzak

Toruń, 1997.02.01

UCHWAŁA Nr 4/I/Z
Zarządu Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej w Toruniu
z dnia 1 lutego 1997 r.

w sprawie: powołania Oddziałów Parafialnych Akcji Katolickiej Diecezji Toruńskiej

1. Na podstawie Art. 33. Statutu oraz Regulaminu przyjmowania członków i powoływania Oddziałów Parafialnych przyjętego Uchwałą Nr 1/I/Z Zarząd Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej Diecezji Toruńskiej powołuje Oddziały Parafialne Akcji Katolickiej, zgodnie z wykazem umieszczonym z załączniku nr 1 do niniejszej Uchwały.

Diecezjalny Asystent Kościelny
Ks. Mgr Marek Borzyszkowski

Sekretarz Zarządu DIAK
mgr Tadeusz Solecki

Prezes DIAK
dr Jan Kostrzak

STRONA GŁÓWNA

BIULETYNY "RAZEM"